درمان درد پایین کمر
بسیاری از گزینههای درمانی برای درد پایین کمر ، میتوانند متناسب با نیازهای فردی هر بیمار تنظیم شوند. درمانها شامل درمانهای خانگی ، دارو، طب مکمل و یا حتی جراحی میشوند.
دوره استراحت کوتاه
بسیاری از مواقع درد پایین کمر با اجتناب از فعالیتهای شدید برای یک مدت کوتاه بهبود پیدا میکند. اما استراحت بیش از چند روز نیز توصیه نمیشود ، زیرا عدم تحرک بیش از حد ممکن است فرایند بهبودی را دشوارتر کند.
تعدیل فعالیتها
یکی از انواع استراحت آن است که بیمار فعال باقی بماند، اما از انجام فعالیتها و موقعیتهایی که موجب تشدید درد او میشوند اجتناب میکند. به عنوان مثال ، اگر طولانی نشستن در ماشین یا پشت میز کار باعث بدتر شدن درد شخص شوند.
بیمار میتواند یک تایمر تنظیم کند تا هر 20 دقیقه یک بار از جای خود بلند شده و چند قدمی اطراف خود راه برود و یا به آرامی بدن خود را کشش دهد. اگر ایستادن باعث تشدید درد شود ، فرد باید از انجام دادن کارهایی که مستلزم ایستادن است مثل ظرف شستن سر سینک ظرفشویی ، خودداری کند.
اجتناب یا به حداقل رساندن انجام فعالیتها و مواجه با موقعیتهایی که باعث تشدید درد میشوند به جلوگیری یا کاهش اسپاسمهای کمر کمک کرده و باعث میشود شرایط برای التیام بدن بهتر شود.
گرما درمانی یا سرما درمانی
گرما درمانی با یک حمام گرم ، یا استفاده از یک بطری آب داغ ، پدهای گرمکن برقی، بستهها یا برچسبهای گرما درمانی، میتواند عضلات پرتنش را شل کرده و جریان خون را بهبود ببخشد. افزایش جریان خون مواد مغذی و اکسیژن مورد نیاز عضلات برای بهبود یافتن و سالم ماندن را به آنها میرساند.
اگر التهاب و تورم موجب کمر درد شده باشد، میتوانید از یخ یا سرما درمانی برای کاهش تورم استفاده کنید. محافظت از پوست هنگام گرما درمانی و نیز استفاده از یخ برای جلوگیری از آسیب دیدگی بافت پوست بسیار مهم است.
استفاده متناوب از گرما و یخ به ویژه هنگامی که بیمار میخواهد مجددا فعالیتهای خود را از سر بگیرد ممکن است مفید باشد: استفاده از گرما قبل از فعالیت باعث آرامش عضلات و انعطاف پذیری و تحرک بهتر میشود و استفاده از یخ بعد از فعالیت ، احتمال تحریک و تورم ناحیه رادر اثر ورزش کاهش میدهد.
دارو
داروهای معمول برای درمان درد پایین کمر شامل موارد زیر هستند:
داروهای بدون نیاز به نسخه
متداولترین داروهای بدون نسخه عبارتند از آسپرین ، ایبوپروفن (ادویل) ، ناپروکسن (آلیو) و استامینوفن . آسپرین ، ایبوپروفن و ناپروکسن داروهای ضد التهابی هستند که درد پایین کمر ناشی از تورم اعصاب یا عضلات را کاهش میدهد. استامینوفن با ایجاد تداخل در سیگنالهای درد ارسالی به مغز باعث تسکین درد میشود.
شل کنندههای عضلانی
این داروها با کاهش سطح فعالیت سیستم عصبی مرکزی و افزایش تحرک عضلات پرتنش باعث میشوند درد عضلاتی که دچار گرفتگی یا اسپاسم هستند تسکین یابد. شل کنندههای عضلانی هیچ تاثیری در مدیریت و کنترل دردهای مزمن ندارند.
داروهای مسکن مخدر
داروهای مسکن مخدر که به آنها داروهای مسکن حاوی مرفین نیز گفته میشود ، با ضعیف کردن سیگنالهای ارسالی به مغز ، نحوه ادراک شخص از درد تغییر را میدهند.
داروهای مسکن مخدر بیشتر به صورت کوتاه مدت و برای تسکین دردهای شدیدی مانند دردهای حاد بعد از عملهای جراحی استفاده میشوند.
داروهای مسکن مخدر به ندرت به شکل طولانی مدت، برای تسکین درد استفاده میشوند ، زیرا این داروها عوارض جانبی زیادی داشته و به راحتی ممکن است اعتیاد آور باشند.
طب سوزنی
در طب سوزنی (که ریشه در طب باستانی چینی دارد) نقاط خاصی از بدن تحریک میشود و از این طریق جریان انرژی چی ( یا کی) یا نیروی حیات در بدن را اصلاح و تعدیل میکند. در این طب اعتقاد بر این است که میزان مناسب و درست انرژی چی باعث کاهش درد و ناراحتی در بدن میشود.
در جلسات درمانی طب سوزنی سوزنهای بسیار نازکی برای حدود یک ساعت در پوست فرد قرار میگیرند. به تجربه ثابت شده که طب سوزنی باعث کاهش چشمگیر درد در برخی افراد میشود.
بریس کمر یا کمربند طبی
استفاده از کمربند طبی در برخی از بیماران باعث آسایش و راحتی و احتمالاً کاهش درد میشود.
شواهدی وجود دارند که نشان میدهند استفاده از بریسهای غیر قابل انعطاف به شکل نیمتنه ، که به صورت روزانه پوشیده شوند ، در ترکیب با یک برنامه ورزشی فیزیوتراپی ، میتواند روند بهبودی را سرعت بخشیده و درد را کاهش دهد.
استفاده از کمربند طبی بعد از جراحیهای کمر نیز ممکن است مفید باشد.
تزریق اپیدورال استروئید
در تزریق اپیدورال داروی استروئید به طور مستقیم به قسمت خارجی کیسه ساکرال ، که نخاع را احاطه کرده است ، تزریق میشود.
تزریق تحت هدایت یک دستگاه تصویربرداری زنده اشعه ایکس به نام فلوروسکوپی انجام میشود.
هدف از تزریق اپیدورال آن است که با کاهش التهاب اطراف ریشه عصبی که تحت فشار قرار گرفته ، درد به طور موقت تسکین یابد.